Vandaag een korte rit. Slechts 195 Km resten ons om de Nordkapp te bereiken. We zijn er vroeg bij en het inpakken van de auto gaat steeds effectiever. Vooral nu de meiden voor het douchen hun tassen al klaar hebben, kunnen we inladen terwijl zij nog staan te douchen. Om 8.30 uur gaan we rijden. We zijn hier wel uitgekeken. De navigatie geeft aan dat we er om half twaalf zijn. Dat gaan we niet halen, want we willen nog tanken en even boodschappen doen. Het kost moeite om de meiden mee te krijgen de winkel in. Dat belooft een leuke dag te worden. Het tanken en boodschappen doen kost een rib uit ons lijf en een klein uur. Dan gaat de reis weer verder. Het eerste uur verandert het landschap enorm. Even later komen we onze buurtjes tegen. Zij zijn later dan ons vertrokken maar hebben ons tijden onze stop dus ingehaald. We wisselen steeds af, dan stoppen wij en gaan zij ons voorbij en even later is het weer andersom. Na een uur zijn wij wel klaar met het landschap en hebben we geen behoefte meer om te stoppen. We zien de buurtjes dus ook niet meer. De kwaliteit van de wegen is hier wel beter, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de rendieren. Die er hier in dit deel van Noorwegen net uitzien als schapen bij ons. Joëlle wil een foto van een op de weg liggend lam. Dat betekent stoppen. Vervolgens ontstaat er bijna een file, want er komen ineens van alle kanten auto's aangereden. Het lukt haar even later ook om een bord waarop gewaarschuwd wordt voor overstekende schapen te schieten. Amber wil weer slaap inhalen en is eigenlijk al direct weer in dromenland. Het landschap wordt ondertussen steeds grilliger. Vlak voor Russenes komen we bij een kruising. Hier kun je linnksaf naar Alta. Vanaf hier zullen we overmorgen dezelfde route nemen onderweg naar Alta. De reis langs de rand van het Fjord is boeiend, maar eentonig. We gaan omhoog en daarna naar beneden om dan weer omhoog te gaan etc etc. Intussen buigt de weg maar links en dan weer naar rechts. Het gaat maar door en het gaat maar door. Op deze wijze duurt een relatief korte rit toch nog wel behoorlijk lang. Daar hebben we Hönningsvåg. Nu moeten we nog 5 Km naar de Camping. Het blijkt meer dan 7 Km te zijn, maar al bij de ingang hangt een bordje dat voor hun gasten internet gratis is. In het huisje komen we er echter al snel achter waarom dat is. Wat denk je? Natuurlijk, GEEN verbinding. Moeten we naar buiten om te internetten. Maar ach, dit deel van het land heeft een groot voordeel ten opzichte van waar we geweest zijn. Hier zijn zo op het eerste oog niet zoveel van die vliegen. Nadat we do auto hebben uitgeladen en een lekker broodje hebben gegeten, komen ook de buurtjes er aan. Wij zijn er aan toe om naar de Nordkapp te rijden. Dat is vanaf hier maar een paar minuutjes. Alleen jammer dat het weer zo tegen zit. Het regent en is mistig, waarschijnlijk zien we straks helemaal niks. De weg naar de Nordkapp is slingerend en zeer stijl. Maar liefst 9% geven de borden aan. Ondertussen is het zicht tot minder dan 50 meter geworden. Achter ons omt een bus aangedenderd. Hein stuurt opzij om hem erlangs te laten. Die gek raast als een dolleman over deze smalle weg. De Nordkapp is nauwelijks zichtbaar. De mist is hier erg dicht. We schieten snel een paar foto's buiten om daarna te kijken in de giftshop. Joëlle koopt een T-shirt, Amber wil een rendiervel, maar die wil ze van ons kado. Ruim 100 euro is ons te duur. Hein koopt een cap en een sticker. Ik blijf met de tas met Nordkapp opdruk over. Morgen gaan we weer. Hopelijk is het weer dan beter. Als de verwachtingen uitkomen is dat wel het geval. Dan kan ik dan mooi nog een paar warme gebreien sloffen kopen. Onderweg terug rijden we naar Skarsvåg. Dit noordelijkste visserhaventje van de wereld is een gat van niks. Een wandeling naar boogvormige rotsformaties schijnt wel heel mooi te zijn. Maar niet voor ons en zeker niet als het mist en regent. Van wat waarschijnlijk de grootste toeristsische attractie was, rest niets meer dan een hoop verbrand hout en halfverbrande schepen. We besluiten maar terug te gaan naar de "Hytte". Niet dat het er warm is, maar zo heten de hutten in het Noors. Morgen weer een nieuwe dag, met een betere weersverwachting gaan we hopelijk morgen de middernachtzon aanschouwen.