Vanmorgen willen we de hockeywedstrijd Nederland-België kijken en daarna gaan rijden. Als we echter checken hoe laat de wedstrijd begint zien we tot onze schrik dat dat pas rond de middag is. Dat gaat niet lukken. Dan komen we nooit op een fatsoenlijke tijd in Krokelvdalen aan. Dan maar hopen op goed internet bij Tromsø.

Het blijkt een heftige rit. Het eerste stuk van zo'n anderhalf uur is de snelheid die we halen niet hoger dan 70 Km. Slechte wegen en lange stukken snelheidsbeperking door wegwerkzaamheden. De noormannen willen de E6 verbeteren. Goed plan, maar dat had voor mij niet meer gehoeven. Wij komen hier toch niet weer. Best wel grappig overigens om te zien dat ze beginnen een tunnel in een berg te maken.

De weg is op enig moment inderdaad een stuk breder. De snelheid kan daardoor wel omhoog. We zien ver weg de eerste echte elanden. Op de foto zullen ze nauwelijks te zien zijn. Onze zoom is daarvoor niet goed genoeg.

Hein trapt het gas diep in. Met 105 waar we 90 mogen gaat het mij eigenlijk te snel. Ik herinner hem er aan dat de boetes hier niet mals zijn. Hij geeft aan dat het wel meevalt met de snelheid. Maar laat in bochten die nogal krap zijn wel het gas flink los.

We gaan meerdere bergruggen over en komen een aantal malen stevig in de wolken terecht of is het toch mist. Onderweg passeren we onze buurtjes die toch al een uur voor ons vertrokken waren.

Dan tot onze verrassing een bord met een aankondiging voor propaangas en een logo met de letters LPG. Hein durfde het niet te benoemen. Als we na 5 kilometer hetzelfde plaatje weer zien blijkt het een onbemand LPG station te zijn. WIj tanken 2 maal voor 100 kronen. Dan kunnen we weer even op gas rijden. Dit maakt wat kosten betreft overigens niet veel uit. Een liter gas kost hier bijna net zoveel als een liter benzine.

Om 1 uur wil Amber graag wat eten. Uiteindelijk een uur later komen we pas een plek tegen waar we wat te eten kunnen scoren. Een Statoil station. Helaas zijn er geen lekkere broodjes naar mijn zin, maar Hein en de meiden scoren een hamburger. We willen ook nog naar de WC, maar de rij is zo lang dat we besluiten maar een natuurtoilet te bezoeken iets verderop.

De hele reis is de navigatie al niet in staat om de eindbestemming te koppelen aan onze huidige lokatie door middel van een route. We rijden dus op de beschrijving. Die geeft aan dat we hier bij Nordkjosbotn de E8 richting Tromsø moeten nemen. Dat doen we dan ook maar. 

We komen in een rij terecht die niet harder rijdt dan toegestaan en gelegenheid in te halen is er niet. Hein geniet er echt van, niet dus. Dan eindelijk Tromsø. En een grote brug. Daar is ook de postboot (Hurtigruten) weer. En een groot Cruiseschip. Voor de brug volgen we de borden naar de camping. Vanaf hier nog 24 Km. Niet ver, maar wel lang. De max snelheid is het hele stuk maar 60. Halverwege schrikt Hein zich helemaal verrot door een laat remmende auto van rechts.

Op de camping aangekomen vraagt de mevrouw me of ik borg wil betalen of dat ik zelf ga schoonmaken. Ik kies voor het laatste. Terwijl ik bij de receptie de inschrijving regel, duimen de meiden in de auto dat we een blauw huisje hebben. Mooi ruim, aparte slaapkamer etc etc. We hebben echter een gele. Alles zeer modern in 1 ruimte met dubbele stapelkbedden en een magnetron. Internet is gratis , maar als de verbinding niet lukt kunnen we wachtwoorden kopen. In het huisje blijkt inloggen niet mogelijk.

Dus gaan Hein en Amber nog naar de receptie om een wachtwoord te kopen. Slimme zakenvrouw onze gastvrouw. Die overigens een duidelijk voorbeeld is dat de mensen uit de streek afkomstig zijn van de trollen. Halverwege haar winkel is een deuropening waar op ongevoeer een meter hoogte een ketting hangt met bord waarop staat dat er achter zich een privé gedeelte bevindt. ZIj loopt heen en weer zonder limbo-beweging en zonder het bord of de ketting aan te raken. Terug in het huisje gaan de internet verslaafden meteen aan de slag. Het werkt. Ze hebben 2 maal 24 uur toegang gekocht. dat moet genoeg zijn voor 2 nachten verblijf. 

Hein en de meiden gaan de hockeywedstrijd bekijken. Ik herschik de boodschappen en bereidt een wasje voor. De tas met vuile was puilt uit. Straks nog een stukje wandelen en daarna relaxen met het Noorse commentaar op de achtergrond van de Eurosportplayer.

Tot morgen.