Nadat de ANWB ons weer aan stroom heeft geholpen, constateert de monteur dat er een brandstoflekje is. Op zich geen probleem, maar daar kunt u beter niet mee op vakantie meneer!

Dus de vouwwagen afgekoppeld en naar de garage. Daar hebben ze helaas het betreffende onderdeel niet. De Renault garage ook niet. Moet besteld meneer, kan er maandag zijn.

Een provisorische reparatie helpt. Het lek is over en de monteur garandeert me dat hij er mee naar Spanje zou rijden. Dan moet België dus geen probleem zijn. Dus naar huis.

De dames hebben er weinig vertrouwen in, maar de keuze tussen thuis blijven of toch op vakantie draait al snel in vertrek.

De reis verloopt voorspoedig. We moeten er aan wennen dat we geen brandstofgeur in de auto hebben en toch is 't net alsof we af en toe benzine ruiken. Het eerste stuk rij ik kalm en zonder airco om de accu weer goed gevuld te krijgen. Dat is wel warm, maar beter dan zonder stroom te staan.

Na 250 KM durf ik te tanken en ik verwacht dan zeker genoeg stroom te hebben om weer te vertrekken. En inderdaad dat lukt. Ik heb nu voldoende gas om ook de camping te bereiken. Henriët ziet Airpot Aachen-Maastricht en wijst Joëlle er op. Ze zegt:"Kijk Joëlle daar is VLUCHThaven Aachen-Maastricht". Ze heeft niet eens door wat ze fout zegt als ik haar er op wijs dat er vluchthavens langs de snelweg zijn, maar dat wij hopen daar vooral geen gebruik van te moeten maken. Even later rijden we de file voor Maastricht in. Flitzmeister geeft aan dat we daar 10 minuten vertraging door oplopen. Dat valt gelukkig mee.

Joëlle wil wel eten onderweg, maar omdat we inmiddels op een verwachte aankomsttijd van 19:30 uur staan besluiten we dan maar op de camping te eten en dus door te rijden. Even later zijn we al in België. Nog een kleine 200 KM en de camping is bereikt. In de bergen heeft de auto nauwelijks kracht en de derde versnelling moet me naar boven helpen. Gelukkig schaam ik me nog niet, want er is op elke helling wel minstens één vrachtwagen die ik voorbij kruip.

In Luik laat de navigatie me niet in de steek, maar lees ik de aanwijzingen niet goed en doen we dus nog ff een stadstour. Waarna we uiteindelijk de route naar Luxembourg aanhouden en richting Bertrix rijden.

Met nog ongeveer 40 KM voor de boeg is er dan toch echt de benzinelucht en begint hij steeds meer toe te nemen. Shit, foute boel. Gelukkig geen rook of vlammen, maar kloten is het wel. De eerste de beste afslag dan maar. Jet wil dat ik hem aan de kant zet, maar daar voel ik helemaal niks voor. Sta je een beetje zielig op een vluchtstrook, niet veilig. Dat doen we niet.

De eerste afslag is al snel en beneden moet ik door, er is geen ruimte om te staan. Net over de kruising is een driehoekig stuk gras dat redelijk vlak lijkt. Ik draai er pardoes op en kan dan veilig uitstappen om ff onder de kap te kijken. Kap open en ja hoor. Niet de eerdere lekkage, maar de slang aan de andere zijde is volledig losgeschoten. Ik zie geen tot weinig brandstof en dus doe ik de kap maar weer dicht. Geen lek is doorrijden. We rijden gelukkig op gas en dat heb ik genoeg voor de campingrit.

Wat wel opvalt als ik weer verder rij is dat de brandstofmeter snel daalt en de geur van benzine blijft aanhouden. Uiteraard valt de dames dat ook op en ik probeer ze gerust te stellen door te zeggen dat de meter niet betrouwbaar is omdat de auto op gas rijdt. Dat is niet eens gelogen, maar 1- en dan ook nog, een knipperend blokje, heb ik ook nog niet eerder gezien. Dus ofwel lekt er dus toch iets ofwel gebruikt de auto benzine omdat hij meer power moet leveren in de bergen. Maar ik rij toch lekker door. Zolang het niet rookt of brand heb ik maar één doel, Camping Bertrix.

Ondertussen stinkt het nog steeds, maar nemen gelukkig de KM'S af.

Dan de eerste borden met Bertrix. Eerst door het dorpje dan naar de camping. De camping ligt tegen een berg aan en dus zullen de plaatsen wel schuin zijn. Bij de receptie laat ik de auto draaien. Uitzetten betekent starten en starten betekent bezine gebruiken en die slang is er af dus dat zal niet gaan.

Helaas is de receptie al dicht, maar er hangt een verwijzing naar de bar. Daar zijn heel veel jonge meiden in groene polo's die erg druk heen en weer lopen in een rustig restaurant. Eén van de dames vraagt of ze me kan helpen en ik zeg natuurlijk ja. Ze haalt een collega van de receptie die me keurig aan alle info helpt. De plek is nog vrij en de rest van de vakantie kan ik beter morgen komen regelen dan nu.

Terug bij de auto ( met draaiende motor) stap ik in en rij naar plek 95. Bij het op de plek zetten van de vouwwagen rij ik nog even met het neuswiel over mijn voet. Een lelijke pijnlijke wond, maar ik ben stoer dus doorzetten. Nadat de wagen op zijn plek staat beginnen we met de opbouw, ondertussen genietend van een heerlijke benzinelucht. Gelukkig heb ik de auto zo geplaatst dat hij niet meer verplaatst hoeft en dus kan ik morgen in alle rust de ANWB weer inschakelen.

Uiteraard staat de wagen snel en dus kunnen we al vlot tegen Joëlle zeggen dat ze wel frietjes kan halen. En zo zitten we ff later op de plek met geplaatste vouwwagen aan de friet met frikandellen.

Weer een paar uur later op bed. Gelukkig staat de wagen iets scheef, zodat we heerlijk tegen elkaar kunnen liggen. Fijn het campinggevoel is er helemaal weer.