Vandaag geen zon, maar een rustig grijs wolkendek. Het is wel droog en best aangenaam met ongeveer 24 graden. We gaan naar Han-sur-Lesse. Via de E-411 rijden we al snel de rivier de Lesse over om direct daarna de afslag te nemen. Op dat moment gaat de telefoon. Een klant vraagt naar een bijlage bij een mail die hij niet heeft gehad. Ik leg uit dat ik in Bekgië rijd en mijn best zal doen deze zo snel als kan te sturen, mits de bijlage op mijn telefoon te vinden is.

Gelukkig kan ik even later vlak voor Han-sur-Lesse langs de kant staand al vrij snel de mail vinden en die alsnog sturen. Het versturen lukt niet, shit. Dan toch maar mijn telefoon aan die van Jet koppelen en opnieuw proberen. Het versturen duurt erg lang. Ik besluit door te rijden en inderdaad terwijl we rijden komt het bericht door dat het versturen mislukt is. Ik besluit Tonny te bellen om hem te vragen of hij kan mailen. Of Tonny is pissig, of de verbinding is zo slecht, maar het gesprek eindigt al snel heel abrupt. Even later rijden we Han binnen en achter het kerkje in het centrum verstuur ik opnieuw de mail. Dat lukt waarop ik Tonny sms dat het gelukt is en hij niet meer hoeft te mailen.

Terwijl ik een parkeerplaats zoek belt de klant opnieuw, hun vergadering staat op het punt te beginnen en de mail is ontvangen, maar de bijlage ontbreekt. Ik onderdruk een vloek, want ik had deze toch wel degelijk bijgevoegd. Ik zet de auto aan de kant en beloof hem direct een nieuwe poging te ondernemen. Deze keer open ik de bijlage en verstuur deze vanuit dit scherm. Dus alleen de bijlage. Dat lijkt te lukken en als ik daarna de klant bel is dat inderdaad zo. Nu maar hopen dat hij er echt wat mee kan. Gaat om een leuke opdracht.

Ik kan parkeren op het grasveld naast de plaatselijke voetbalvelden. Het is een stukje sjouwen en dat gaat me slecht af. In mijn heupen verkrampt de hele boel en dat resulteert er in dat ik op dit af te leggen stuk wel twee keer moet stoppen om de verkramping af te laten nemen. Gelukkig bereiken we de kassa al snel en kunnen we daarna plaatsnemen in de trein die ons naar de grotten zal brengen. De attractie fotograaf komt er aan en plaatst een parkiet op ieders schouder voor hij een foto maakt. Grappig. Jet duikt weg en wil de vogel niet op haar schouder. Dat wordt gelukkig gerespecteerd.

Nog geen 5 minuten later vertrekken we. Eerste halte, safaripark, wij gaan verder. Ondertussen legt Joëlle uit dat de trein wel erg veel vervelende geluiden maakt, die ik niet hoor maar zij wel. Haar gehoor is jongen en dus hoort ze meer vooral hoge tonen. De..........

Station Grot, uitstappen. Twee rijen, links Franstalig rechts Nederlands. Achter ons een bekende, Wiebrich, de jongedam van de receptie die me de plek telefonisch kon toezeggen. Ze verkent de omgeving om de gasten nog beter voor te kunnen lichten zegt ze.

Voor de verandering hebben we ons goed voorbereidt en hebben we een sweater bij ons. In de grotten is de temperatuur het gehele jaar door circa 11 graden. Terwijl het buiten toch 24 was.

Prachtige druipsteengrotten met Stalagtieten die vanaf het plafond naar beneden druipen en stalagmieten die van beneden naar boven groeien. Twee tot drie centimeter per 100 jaar. Dat duurt erg lang. Ga ik niet op wachten. In de eerste grote ruimte vertelt de gids een keurig verhaal, terwijl wij afgeleidt worden door een pummel die een gore scheet laat en een onaangename geur verspreidt. Halverweg op ongeveer 85 meter onder de grond een hele grote hal. Er wordt een lichtshow gegeven met bijpassende muziek. Erg leuk. Alleen jammer dat al die Nederlanders met hun cameras de grot zodanig verlichten dat de helft van de show teniet gedaan wordt en ook het groepje jongeren dat door hun overmatige drankgebruik de show verstoort, is erg vervelend.

Toch is het bezoeken van deze grotten erg de moeite waard. We eten een Belgische friet buiten op het terras, waarna we de auto gaan halen en de stad in noordelijke richting verlaten om via Rochefort en St-Hubert en Libramont terug te keren naar Bertrix.