Vandaag gaan we verhuizen. We gaan naar het Ibis Budget Hotel op de airport. Dat betekent dat we vandaag de spullen in pakken. Ruim op tijd zijn we klaar om te gaan. Sleutel in de dropbox en 'Off We Go'.

Eerst nog even bij Jucy een dagje extra wagen boeken. Naar later blijkt de eerste hkeer vandaag dat we bestolen worden. Daarna rijden we met een geladen wagen naar Mount Eden. Een suburb van Auckland waar de hoogste vulkaan van deze regio ligt. Helaas kun je de vulkaan niet op met de auto maar mag je de hele berg beklimmen via een keurig aangelegd pad. Toch weer een hele toer, als je spieren nog pijn doen van het tracklopen.

De krater is geheel begroeid met gras waardoor het voor ons niet echt als vulkaan aandoet. Maar het is er toch echt één.

Na Mount Eden gaan we richting Airport. Het hotel boekt ons keurig in. Meteen een buskaartje kopen voor morgenochtend. Voor $5 pp brengt de bus ons morgen naar de terminal. Als we hierna in de auto zitten leest Jet op het kaartje dat het ticket alleen op de dag van uitgifte geldig is. Het lijkt wel diefstal. Voelt ook een beetje zo. Direct aansluitend neust ze ook nog eens in de papieren van Jucy. Daar staat op dat de dame ons ook bestolen heeft. Ze heeft namelijk een hogere prijs (feestdagenseizoen) berekend. Maar niet voor een extra dag die we geboekt hebben, maar voor alle dagen ook die we al betaald hadden. Geen wonder dat ik $170 mocht aftikken. Dan maar even naaar de Jucy. Weer een half uur verknoeid. Net als vanmorgen, maar dan denk je je geld terug te hebben. Nou niets is minder waar. Dat mag alleen de teamleider beslissen. She will sort it out tommorrow when she is back. Can she contact you?

Je zou ze..........

DAn nog maar even naar het War Museum. Daar aangekomen is het inmiddels 4 uur. Bij de kassa staan de tarieven. Wij als buitenlanders mogen $25 pp afrekenen. Nieuwzeelanders mogen zelf beslissen wat ze willen betalen en inwoners van Auckland mogen gratis naar binnen. Het lijkt wel pik alles van Potze-dag vandaag. Wij zijn niet gek. Voor een uurtje museum, waar WimLex en Max morgen voor niks in gaan ga ik geen $50 aftikken. Dan maar naar het restaurant een cappucino gaat er best in. De taart ook tot hein de cocos proeft en de hele boel weer in het zakje terugdoet.

We besluiten het park op te zoeken en Amber op te wachten. Jet wil haar van achter een boom roepen en kijken hoe ze reageert. Als de dame in kwestie even later aan komt lopen heeft ze oortjes in waardoor de reactie niet komt die Jet verwacht. Ik stuur Amber snel een appje want haar telefoon heeft ze in haar handen.

We gaan daarna na de Empire. De dames pakken de koffer in voor de rest van de vakantie. Nadat dat klaar is lden we ze in de auto en lopen wij alvast de stad in. De meiden komen later. We gaan eten met de 3 meiden waar amber dagelijks mee eet en vaak sport.

Wij gaan in etappes naar de vestiging van ATtic Backpackers. Jet heeft een foto voor Matthijs Gaasbeek, die daar stage liep, in de maak. Als die klaar is, zijn de meiden er ook. we gaan eten in Elliott Stables. Een leuke tent met diverse restaurantjes rondom een plein. Alles indoor onder het Elliott Hotel. Je kunt bestellen wat en waar je wilt. Dat reken je daar ook af om vervolgens het geserveerd te krijgen aan je tafel. het verschil met wat je dan verwcaht is dat een ieder bij een andere restaurant kan bestellen. Waardoor je soms met groot tijdverschil zit te eten.

We beginnen met een drankje. Amber en Hein gaan halen. Als ze willen afrekenen ontdekt Hein dat al zijn pasjes verdwenen zijn. Inclusief tankpas en rijbewijs. Gvd. wat is dat. De telefoon waar ze in zaten is er nog wel. Voelen en nog eens voelen. Nee hoor niet te vinden. Jet gaat terug naar Empire om te checken of het onderweg of in de auto of in Ambers' kamer is blijven liggen. Als ze na een half uur terug komt is dat helaas niet het geval. Weer bestolen dus. De restaurant manager checkt de video, en heeft ons zien binnenkomen en weer naar buiten zien gaan. Hij weet dus welk tijdvak het over gaat en belooft morgen de banden gedetailleerder na te zien. Hein belt ondertusse het internationale nummer van de Rabobank. Blokker dus maar. dat nummer is onbereikbaar. Dan maar de lokale vestiging. Dat lukt. De beide passen wordden geblokkeerd en men vraagt nog heel netjes of de credit card van Jet van een hogere limiet moet worden voorzien. Hein zegt NEEEEEEE. Dat kost alleen maar geld. Dit is allemaal wel al genoeg zo.